Grecja, IV–III w. przed Chr.
średnica: 3,2 cm
średnica uszka: 6,0 mm
waga: około 10,0 gramów (w tym waga kamienia około 0,3 grama)
średnica kamienia: 6,0 mm (karneol)


Replika greckiej zawieszki o promieniście rozchodzącym się ornamencie nawiązującym do symboliki słońca. Przykład luksusowej biżuterii wykonanej w technice filigranu i granulacji.

Starożytna Grecja, połowaV w. przed Chr.
Vani, Gruzja
długość: 3,8 cm
średnica uszka: 4,5 mm
waga: około 8,0 gramów

Pierwowzór tej zawieszki wchodził w skład niezwykle efektownego, złotego naszyjnika odnalezionego w miejscowości Vani w Gruzji. Naszyjnik składał się ze z ponad trzydziestu stylizowanych zawieszek w kształcie żółwi. Jest to jeden z przykładów wybitnych dzieł złotnictwa hellenistycznego. Uważa się, że według ówczesnych wierzeń żółw symbolizował magiczne połączenie dwóch sfer - nieba i ziemi, przez co miał zapewniać ludziom ochronę i opiekę w doczesnym życiu. Łączył także świat wody i lądu. W starożytności posiadał on wiele różnych znaczeń utożsamianych głownie z siłami witalnymi, długowiecznością czy płodnością.

Polska, X/XI w.
Ostrów Lednicki - Dziekanowice
wysokość: 3,3 cm
średnica uszka: 4,0 mm
waga: około 6,2 g

Zawieszka w formie zwielokrotnionego krzyża, której pierwowzór odkryty został na cmentarzysku w Dziekanowicach koło Ostrowa Lednickiego. Cmentarzysko to było związane z osadą stanowiącą ścisłe zaplecze siedziby książęcej. Zawieszka krzyżowa pochodzi z bogatego, srebrnego naszyjnika należącego do wyposażenia pochówku kobiety. Przedmiot ten ma najprawdopodobniej związek z warsztatem duńskim i jest materialnym dowodem na kontakty elit słowiańskich i skandynawskich, a być może na skandynawskie pochodzenie jego właścicielki. Mimo iż kształt zawieszki nawiązuje do formy krzyża, nie był to chyba dowód wiary chrześcijańskiej i raczej należy ją uznać za przejaw swoistego synkretyzmu religijnego, typowego dla okresu adaptacji nowej religii w ówczesnych społecznościach.

Goci, 2. poł II w. po Chr.
Weklice, Polska
średnica: 1,6 cm
średnica uszka: 4,0 mm
waga: około 4,5 g

Zawieszka wzorowana na tzw. wisiorku kulistym, kobiecej ozdobie popularnej wśród ludności kultury wielbarskiej, utożsamianej obecnie z plemieniem Gotów. Nie wiemy, czy był to przedmiot o głębszym znaczeniu symbolicznym, ale z pewnością jego posiadanie było wyznacznikiem określonej pozycji społecznej. Złoty oryginał tej ozdoby odkryty został w 2011 r. na cmentarzysku w Weklicach koło Elbląga.